Przyjaiela ma, co pociesza mnie... - są to słowa jednej z młodzieżowych piosenek katolickich. Są to słowa lubiane, ale także nierozumiane. Przyjaźni trzeba się nieustannie uczyc, nieustannie do niej dorastac, wyzbywajac się egoizmu i samolubności. Przyaźń jest ciężką drogą pracy nad sobą, przemiany siebie. Patrząc się na siebie, zdaję sobie sprawę ile mi brakuje, ile muszę się uczyc i wiem, że będę ją nieudolnie zdobywał całe życie. Przyjaźń jest wpisana w nasze człowieczeństwo, jest nam nie tylko dana, ale jest zadana. Popularne posty z tego bloga Człowiek planuje Pan Bóg krzyżuje... Każdy z nas ma do wypełnienia swoją misję, którą powierza nam Pan Bóg. Często jest ona odbiegająca od własnych planów, marzeń, czy przypuszczeń. Dziś żyjemy w czasach w których nie wsłuchuje się w Głos Boga. Do Biblii podchodzi się bardziej jak do mitów niż jak do Księgi Życia. Nieustanny brak czasu sprawia, że nie mamy czasu na ciszę, na refleksje. A Bóg tak jak przemawiał 2000 lat temu, tak samo przemawia do każdego z nas dziś i czeka na nas, abyśmy łaskawie znaleźli czas na ciszę, czas na słuchanie. To nie boli, to nadaje sens życia. Każdego dnia doznaję Bożej obecności i słyszę Jego Głos. Czasami w trudny sposób przemawia, nie zrozumiały, wręcz denerwujący ( o ile tak można się wyrazić), a czasem w prosty, dziecięcy sposób. Tak już jest. To On pozwala nam wstać rano i zasnąć każdego wieczoru. To On każdym dniem przygotowuje nas do kolejnego zadania, misji. " Otwórz me uszy i naucz mnie słuchać. Otwórz me oczy chcę widzieć Jezusa ... " Człowiek planuje, a Pan Bóg krzyżuje Nie zawsze jest po mojemu i nie zawsze musi być po mojemu. Tak bardzo bym chciał, aby wszystko mi się udawało, wszystko było tak jak ja chcę, lub sobie zaprojektuję. Jednak nie wszystko jestem w stanie przewidzieć. Dziś, gdy w planowaniu świat ułatwia wiele rzeczy często zapominamy o jednym i najważniejszym: o Bogu. Nie liczymy się z Jego wolą i z Jego zdaniem. A przecież to On nasz los zabezpiecza. Warto zatem zaopatrzyć się w odrobinę pokory i stwierdzić wbrew wszystkim, że świat jednak do mnie nie należy. Nie mogę wszystkiego mieć co sobie zapragnę, lub postanowię. Warto zatem zauważyć swoje ubóstwo, które wyraźnie wskazuje na braki ( i nie chodzi tu o materializm). Człowiek ubogi to ten który wie że jest niedoskonały i ułomny w swoim działaniu. O tym przypominają mi moje drobne codzienne niepowodzenia, których nie rzadko doświadczam. Myślę, że są to drogowskazy postawione na mojej drodze ku Bogu, przypominające mi, że „Nie jesteś sam Dobry Bóg dał ci Matkę. Gdy szukasz domu w ciemn Przyjaźń to największy skarb, który daje tobie Bóg... Któż nie ma osoby, o której mógłby powiedzieć, to jest mój przyjaciel? Prawdziwy Przyjaciel, to skarb. Tak, to Skarb, który nosi się w naczyniach gliniach. Trzeba o niego dbać i pielęgnować. Skarb, który wymaga naszego wkładu. Nie wolno z niego tylko czerpać, natomiast trzeba być także naczyniem z którego by mógł zaczerpnąć przyjaciel. Przyjaźń wymaga bycia, wtedy, gdy wszystko mówi: NIE. Bogu dziękuję, za swego przyjaciela i Boga proszę, abym umiał sprostać tej przyjaźni.